Küçük Beyaz Sabun (Hikaye)

Küçük beyaz sabun bu günlerde çok üzgündü. Çünkü onu hiç kimse kullanmıyordu.
Oysa beyaz sabun, evin küçük oğlu Kerem, ellerini yıkasın diye satın alınmıştı. Kerem önceleri
yemekten önce ve sonra ellerini düzenli yıkıyordu. Küçük beyaz sabun da bir işe yaradığını
düşünerek mutlu oluyordu. Ama son zamanlarda Kerem ellerini yıkamadan yemek masasına
oturmaya başlamıştı.

Babası uyarınca da hemen aceleyle ellerini ıslatıp dönüyordu. O gün de aynı şey oldu.                                                Kerem aceleyle ellerini suda yıkadı. Banyodan çıkmak üzereydi ki bir ağlama
sesi duydu. Etrafına baktı. Küçük beyaz sabunu gördü. Kerem şaşırdı, küçük beyaz sabun
ağlıyordu. Boncuk boncuk köpükler çıkıyordu. Bir sabun neden ağlayabilirdi ki? Kerem küçük
sabunun yanına giderek: “Neden ağlıyorsun?” diye sordu. Küçük sabun: “Baban beni, senin
kullanman için aldı. Sen ilk zamanlar yemekten önce ve sonra, beni kullanarak ellerini
yıkıyordun. Ben de buna çok seviniyordum. Benden boncuk boncuk köpükler çıkartıyordun.
Ellerin tertemiz oluyordu. Ama artık beni kullanmıyorsun. Unuttun beni.” dedi. Kerem küçük
sabunun söylediklerini düşündü. Ona hak verdi. “Artık üzülme, söz bundan sonra ellerimi
hep seni kullanarak yıkayacağım” dedi. Sonrasında, Küçük beyaz sabun; çok mutlu oldu.