Aşk Hissiyatı

Tarifinde zorlandığım bir boşluktur aşk, hiçbir şey yapasın gelmez. Susmak, kimseyi istememek, yalnızlıktan da korkmak. Çok karışık. Tarifsiz. Yüzünü görene kadar susasın gelir. Her kaybı göze alırsın gözlerine bir kez daha bakabilmek için. Sanki herkes gitmiştir, koca dünya nüfusu bir ‘o’ gelir adama. Değişiktir.

Kalabalık bir masada yemek yersin insanlarla, kimse inanmaz ki ama karşındadır işte, sana bakıyordur. O günahsız yüz sana bakıyordur, bakışları günahlarını döküyordur. Güzele bakmak sevaptır sözü onun yüzünden türemiştir sanki. Hem için doludur, anlatmak istersin hem ne anlatacak insan bulabilirsin yüreğini korkmadan açabileceğin hem de dile gelmez hissettiklerin. İşte aşk böyle bir şey. Kitler insanı. Bir balığın suda yaşama çabaları. Ne mümkün tarifi. Nefes mi alabiliyorsun ki derdini anlatabilesin. Bu karışık odayı açacak tek anahtar yüzüdür. Cennet yüzü. Baksa da açsa ya. Toplasa bu derbeder halini. Elinden tutsa.

Kulağına daha önce hiç duymadığın bir dua fısıldasa.

Tüylerin diken diken olsa.

Sanki bir kez tekrarlasan Cennet’e gideceksin.

Sanki Azrail gelse canını almaya tam şimdi, bu vakit,

Sadece tebessüm edeceksin…

Koca şehirlerin arasındaki mesafeler de sevdaya dahil miydi?

Ya o koca yılların arasında sıkışmış,

geçmeyen zehirli zıkkım dakikalar?

O en fena şarkıların dinlendiği geceler ?

Neyse …

içine atmak daha çok yakışıyor aşığa …